Amerykański psychiatra egzystencjalny, emerytowany profesor psychiatrii na Uniwersytecie Stanforda, autor książek z zakresu literatury faktu oraz powieści.

Po ukończeniu studiów licencjackich na George Washington University i doktoracie z medycyny na Boston University School of Medicine w 1956 r. odbył staż w szpitalu Mount Sinai w Nowym Jorku oraz rezydencję w klinice Phipps w Johns Hopkins Hospital w Baltimore. Po dwóch latach służby wojskowej w Tripler General Hospital w Honolulu Yalom rozpoczął karierę akademicką na Uniwersytecie Stanforda.

Poza działalnością naukową i akademicką zajmował się pisaniem powieści oraz eksperymentowaniem z technikami pisarskimi. Pisząc o psychoterapii egzystencjalnej, koncentruje się na tym, co określa mianem czterech „dawców” ludzkiej kondycji: izolacji, braku znaczenia, śmiertelności i wolności, oraz omawia sposoby, w jakie człowiek może odpowiedzieć na te obawy w sposób funkcjonalny lub dysfunkcyjny. W 1970 roku Yalom opublikował Teorię i praktykę psychoterapii grupowej, w której pisał o literaturze badawczej wokół psychoterapii grupowej i psychologii społecznej zachowań małych grup.

Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uhonorowało go w 2000 roku nagrodą 2000 Oskar Pfister Award za istotny wkład w dziedzinie religii i psychiatrii.

W Polsce nakładem Wydawnictwa Czarna Owca ukazały się:

2013 – Kat miłości
2014 – Mama i sens życia
2015 – Istoty ulotne. Opowieści psychoterapeutyczne
2018 – Stając się sobą. Pamiętnik psychiatry