Z każdym dniem trochę bliżej
Unikalne spojrzenie na proces terapeutyczny – z dwóch stron, pacjenta i terapeuty
Ginny Elkin to pseudonim młodej kobiety z poważnymi problemami psychicznymi, która po kilku latach nieudanych prób znalezienia pomocy u przeróżnych specjalistów trafiła do Irvina D. Yaloma, psychiatry z Uniwersytetu Stanforda.
Początkowo Ginny uczestniczyła w terapii grupowej, jednak w pewnym momencie Yalom i jego współpracownicy uznali, że ta forma terapii nie przyniesie w jej przypadku więcej korzyści.
Słynny psychoterapeuta zaproponował Ginny kontynuowanie terapii w formie indywidualnej, ale postanowił przełamać schemat. Uzgodnił z Ginny, że każdej sesji będzie spisywała relację, w której opisze nie tylko refleksje i reakcje na to, co się jawnie działo podczas spotkania, lecz również wszystkie swoje myśli i fantazje, które nie zostaly poruszone w formie werbalnej. Nie tylko Ginny miała sporządzać po sesjach zapiski. Zdecydował się na to również profesor Yalom. Pacjentka i psychoterapeuta ustalili, że co pół roku będą wymieniać się swoimi notatkami.
I tak powstała książka – zapis przeżyć, emocji, refleksji, interpretacji dotyczących tych samych zdarzeń, tych samych rozmów i zachowań. A także relacji terapeuta-pacjent. Profesor Yalom wyjaśnia w niej również decyzje, które podejmował w trakcie terapii, i przesłanki, którymi się kierował.
Z każdym dniemcoraz bliżej to książka, którą powinni przeczytać wszyscy zainteresowani procesem terapeutycznym, a także meandrami ludzkiej psychiki.
Irvin D. Yalom
Amerykański psychiatra egzystencjalny, emerytowany profesor psychiatrii na Uniwersytecie Stanforda, autor książek z zakresu literatury faktu oraz powieści.
Po ukończeniu studiów licencjackich na George Washington University i doktoracie z medycyny na Boston University School of Medicine w 1956 r. odbył staż w szpitalu Mount Sinai w Nowym Jorku oraz rezydencję w klinice Phipps w Johns Hopkins Hospital w Baltimore. Po dwóch latach służby wojskowej w Tripler General Hospital w Honolulu Yalom rozpoczął karierę akademicką na Uniwersytecie Stanforda.
Poza działalnością naukową i akademicką zajmował się pisaniem powieści oraz eksperymentowaniem z technikami pisarskimi. Pisząc o psychoterapii egzystencjalnej, koncentruje się na tym, co określa mianem czterech „dawców” ludzkiej kondycji: izolacji, braku znaczenia, śmiertelności i wolności, oraz omawia sposoby, w jakie człowiek może odpowiedzieć na te obawy w sposób funkcjonalny lub dysfunkcyjny. W 1970 roku Yalom opublikował Teorię i praktykę psychoterapii grupowej, w której pisał o literaturze badawczej wokół psychoterapii grupowej i psychologii społecznej zachowań małych grup.
Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne uhonorowało go w 2000 roku nagrodą 2000 Oskar Pfister Award za istotny wkład w dziedzinie religii i psychiatrii.
W Polsce nakładem Wydawnictwa Czarna Owca ukazały się:
2013 – Kat miłości
2014 – Mama i sens życia
2015 – Istoty ulotne. Opowieści psychoterapeutyczne
2018 – Stając się sobą. Pamiętnik psychiatry
