Czerwony jeździec
Rosja, rok 1931. Przyszli czerwoni marszałkowie oraz dawni hodowcy koni z carskiej Rosji próbują ulepszyć rasę kłusaków Oryol. Państwo również zajmuje się hodowlą na dużą skalę. Nowy człowiek powstaje dzięki zastosowaniu innowacyjnych metod na niespotykaną dotąd skalę: wszechobecnej przemocy i głodu, pokazowym procesom oraz wyłapywaniu wszelkiej maści sabotażystów.
Śledczy Zajcew zostaje skierowany do wyjaśnienia sprawy śmiertelnego wypadku na Leningradzkim hipodromie. W czasie wyścigu jeden z koni upada i umiera na miejscu. A ponieważ postępowaniem interesują się najwyżsi oficjele w państwie, Zajcew dobrze wie, że na włosku wisi nie tylko jego kariera, lecz także życie. Albo rozwiąże sprawę, albo galopujący dziko czerwony jeździec stratuje go bez wahania.
Julija Jakowlewa ponownie jak nikt oddaje ducha i koloryt epoki, rysując radziecki krajobraz w przededniu Wielkiej Czystki. Czerwony jeździec to nie tylko kontynuacja kryminalnych przygód Zajcewa, ale pełna zapachów i smaków podróż do brutalnej przeszłości.
Julija Jakowlewa
Rosyjska powieściopisarka, krytyczka teatralna i baletowa, dramaturżka. Uznanie przyniosły jej nagradzane książki dla dzieci, które zostały wydane również za granicą. W trylogii o Zajcewie dała się poznać jako dojrzała pisarka, która sprawnie łączy literacki styl, historyczne detale i kryminalną intrygę. Powieści zostały przetłumaczone na kilka języków i ukazały się m.in. w Wielkiej Brytanii oraz we Francji. Mieszka w Norwegii.
Fabuła pierwszej część rozgrywała się z wielkim malarstwem w tle, natomiast w drugiej przenosimy się na wyścigi konne i hodowle koni carskiej Rosji. Czy uda się ulepszyć rasę kłusaków orłowskich? Kto zabija, kto jest z tym powiązany? Sprawa wydaje się wyjątkowo skomplikowana. W tej części, mam wrażenie, że jeszcze więcej dzieje się z pogranicza groteski czy absurdu. Nie tylko w pracy, ale i w pokoju milicjanta Zajcewa mają miejsce trudne do wyjaśnienia zdarzenia, ludzie to się pojawiają to znikają… Śledztwa Zajcewa trudno przyrównać do tych znanych nam ze współczesnych kryminałów. Tu aby rozwiązać zagadkę trzeba zmierzyć się głównie z radzieckim ustrojem. To klimat tych czasów jest tu najważniejszy. Sam głowy bohater ma w sobie smutek i szarość radzieckich ulic, choć życie barwne jak tamtejszy folklor. Bardzo przypadł mi do gustu! Czyta się rewelacyjnie, jest zajmująco, płynnie, intrygująco. Przekład Michała Rogalskiego nie ma dla mnie wad. A dodatkowy plus za rewelacyjne okładki autorstwa Rafała Kucharczuka.
tom w cyklu: tom 1
tom w cyklu: tom 3
tom w cyklu: tom 6
tom w cyklu: tom 1
