Wielu z nas wciąż pamięta lata 60. ubiegłego wieku i ruch hippisowski czy – jak to pięknie nazwaliśmy – epokę dzieci kwiatów. Obecnie, w nowym pokoleniu narasta potrzeba, by zmierzyć się z przestarzałymi strukturami, zbuntować przeciwko brutalnym realiom gospodarczo-politycznym narzuconym przez korporacje, przywrócić znaczenie słowu „wolność”. Każdy buntownik sprzeciwiający się systemowi powinien mieć w sobie świadomość tego, z czym walczy. Trzeba być dobrym obserwatorem, próbować rozumieć rzeczywistość, aby wypracować skuteczne metody podążania w kierunku nowej wizji świata, opartej na miłości i poszanowaniu wartości ludzkich. Buntownik bowiem nie przynależy do żadnego z istniejących systemów – religijnych, społecznych, politycznych. Żyje według własnych zasad.
„Bunt jest czymś indywidualnym, bez przemocy, pokojowym. Wypływa z miłości. Nie jest nastawiony przeciwko czemukolwiek. Koncentruje się na wspieraniu tego, co jest dobre”. OSHO
„Ludzie mogą osiągnąć poczucie szczęścia tylko w jeden sposób: pozostając w zgodzie z samymi sobą. Wtedy poczucie szczęścia, jak wiosna, zaczyna rozkwitać. Stają się pełni życia, sami będąc radosnymi, przynoszą radość wszystkim wkoło. Są jak muzyka, są jak taniec”.
OSHO
Osho
Hinduski guru, nauczyciel i mistrz duchowy. Założyciel ruchu religijnego Neo-Sannyas (uczniowie nazywani są sannjasinami). Żył w Indiach oraz przez kilka lat w Stanach Zjednoczonych. W latach 60. XX wieku podróżował po Indiach jako prelegent i głośno krytykował socjalizm Mahatmy Gandhi i hinduskiej ortodoksji religijnej. Wtedy też zgromadził wokół siebie rzeszę zwolenników i wyznawców na całym świecie, tzw. ruch OSHO. Nauki OSHO nie poddają się żadnej kategoryzacji. Dotyczą wszystkich aspektów życia: od indywidualnych poszukiwań sensu ludzkiej egzystencji aż po najważniejsze wydarzenia społeczne i polityczne.
OSHO jest autorem kilkuset publikacji, które zostały przetłumaczone na ponad 50 języków. Jednak samodzielnie nie pisał książek. Rozmawiał z ludźmi i wygłaszał wykłady na wielu międzynarodowych spotkaniach, pozostawiając po sobie tysiące godzin nagrań na kasetach audio i wideo. Książki są rezultatem ich transkrypcji.
OSHO został uznany przez londyński „Sunday Times” za jedną z tysiąca osób, które wywarły największy wpływ na XX wiek. „Sunday Mid-Day” (Indie) umieścił OSHO w pierwszej dziesiątce osób, które wpłynęły na losy Indii, obok Gandhiego, Nehru i Buddy.
OSHO znany jest także ze swego rewolucyjnego wkładu w wiedzę o wewnętrznej przemianie człowieka, a przede wszystkim z podejścia do medytacji, które uwzględnia przyspieszone tempo współczesnego życia. Jego medytacje pozwalają pozbyć się nagromadzonego w ciele i umyśle stresu, dzięki czemu człowiek może łatwiej doświadczać stanu rozluźnienia i wolności od myśli.
OSHO zmarł w 1990 roku.