Dzieci są spontaniczne, zachowują się swobodnie. Są radosne i gotowe do zabawy, twórcze. Nasza kultura przejawia skłonność do patrzenia na dzieciństwo przez różowe okulary i nostalgiczne wspomnienia. Prawda wygląda jednak tak, że wychowanie w rodzinie i szkolna edukacja często pozbawiają dzieci tych naturalnych darów. Są one składane na ołtarzu "szybkich postępów" i dobrego zachowania. Choć wielu z nas wspomina z czułością swoje dzieciństwo, to tylko dla nielicznych dzieci jest to rzeczywiście radosny okres życia. Osho stwierdza: "Każde dziecko pragnie dorosnąć tak szybko, jak to tylko możliwe. Wydaje się mu bowiem, że dorośli są silni, że mogą robić to, co chcą, i że mają dużo pieniędzy. Naturalnie każde dziecko chce szybko urosnąć".
Ta książka nawołuje do stworzenia "Ruchu Wyzwolenia Dzieci". Jest przewodnikiem dla każdej osoby dorosłej, która chce "zejść dziecku z drogi", by mogło rozkwitać, realizować najgłębszy potencjał i osiągać trwałą radość.
Osho
Hinduski guru, nauczyciel i mistrz duchowy. Założyciel ruchu religijnego Neo-Sannyas (uczniowie nazywani są sannjasinami). Żył w Indiach oraz przez kilka lat w Stanach Zjednoczonych. W latach 60. XX wieku podróżował po Indiach jako prelegent i głośno krytykował socjalizm Mahatmy Gandhi i hinduskiej ortodoksji religijnej. Wtedy też zgromadził wokół siebie rzeszę zwolenników i wyznawców na całym świecie, tzw. ruch OSHO. Nauki OSHO nie poddają się żadnej kategoryzacji. Dotyczą wszystkich aspektów życia: od indywidualnych poszukiwań sensu ludzkiej egzystencji aż po najważniejsze wydarzenia społeczne i polityczne.
OSHO jest autorem kilkuset publikacji, które zostały przetłumaczone na ponad 50 języków. Jednak samodzielnie nie pisał książek. Rozmawiał z ludźmi i wygłaszał wykłady na wielu międzynarodowych spotkaniach, pozostawiając po sobie tysiące godzin nagrań na kasetach audio i wideo. Książki są rezultatem ich transkrypcji.
OSHO został uznany przez londyński „Sunday Times” za jedną z tysiąca osób, które wywarły największy wpływ na XX wiek. „Sunday Mid-Day” (Indie) umieścił OSHO w pierwszej dziesiątce osób, które wpłynęły na losy Indii, obok Gandhiego, Nehru i Buddy.
OSHO znany jest także ze swego rewolucyjnego wkładu w wiedzę o wewnętrznej przemianie człowieka, a przede wszystkim z podejścia do medytacji, które uwzględnia przyspieszone tempo współczesnego życia. Jego medytacje pozwalają pozbyć się nagromadzonego w ciele i umyśle stresu, dzięki czemu człowiek może łatwiej doświadczać stanu rozluźnienia i wolności od myśli.
OSHO zmarł w 1990 roku.
