Nasza część nocy
Uzbrojeni po zęby żołnierze, strzeżone drogi i unoszące się w powietrzu napięcie – to Argentyna pod rządami wojskowej junty. Ojciec z synem zamierzają przeprawić się z Buenos Aires do północnej granicy kraju z Brazylią. Matka Gaspara, bo tak ma na imię chłopiec, zginęła w tajemniczych okolicznościach.
Ojciec jest zdeterminowany, by uratować chłopca przed jego przeznaczeniem. Gaspar ma bowiem zostać medium na usługach Bractwa – tajnego stowarzyszenia, które przy pomocy zakazanych i niebezpiecznych rytuałów kontaktuje się z Ciemnością. By zyskać nieśmiertelność, członkowie Bractwa, rządzonego przez krewnych matki Gaspara, nie cofną się przed niczym. Ich starania sięgają setki lat wstecz, odkąd wieść o Ciemności przewędrowała z Afryki, przez Anglię, do Argentyny.
Enriquez czerpie garściami z historii swojego kraju i dawno zapomnianych wierzeń, tworząc niepokojącą, lecz olśniewającą powieść. Nasza część nocy to kolejny dowód na to, że autorka jest jednym z najważniejszych głosów w literaturze latynoamerykańskiej.
- Premio de la Crítica 2019
- Zdobywczyni Premio Herralde 2019
Patronat medialny:
Mariana Enriquez – argentyńska pisarka i dziennikarka. Urodzona w Buenos Aires w 1973 roku uznawana jest za jedną z najważniejszych latynoamerykańskich autorek. Debiutowała jako nastolatka w 1995 roku. Jej opowiadania ukazywały się w antologiach i czasopismach na całym świecie. Wydany w 2016 roku tom opowiadań To, co znaleźliśmy w ogniu wdarł się na listy bestsellerów w Argentynie i Hiszpanii. Od tamtej pory został przetłumaczony na trzydzieści języków. Nasza część nocy to najbardziej wyczekiwana powieść pisarki.
Utalentowana pisarka. W jej dziełach skażone rzeki, zepsute ulice, zgniłe mięso i zabite dzieci dogłębnie oddają horror znanych motywów. Swoje opowiadania osadza w atmosferze prawdy, nadając im mrocznego i poetycko opisowego tonu.
Czytanie Enriquez to trudne, ekscytujące doświadczenie. Jej historie nie są kojące. Jest mistrzynią makabry, która nie odwołuje się do tanich emocji, ale każdy najmniejszy szczegół mroku ma swój powód, a każda jej opowieść zawiera ładunek polityczny.
Horror, który rygorystycznie, wprost i z ogromnym entuzjazmem trzyma się zasad gatunku.
Najambitniejsza powieść autorki łączy opowieść grozy, w której pojawia się okrutne bóstwo, z krytyką argentyńskiej dyktatury i jej miejsc kaźni. Na długo zostaje z czytelnikiem.
Ta powieść to saga, podróż przez krajobrazy z najgorszych koszmarach. Kontynuuje tradycję „wielkich latynoamerykańskich powieści” – utworów bardzo różnych, ale tak samo ambitnych i równie oszałamiających, jak Gra w klasy (…), Sto lat samotności czy 2666.
Nasza część nocy to książka duszna, wypełniona grozą i okrucieństwem, nie dająca za dużo powodów do optymizmu, każąca zajrzeć do najmroczniejszych zakamarków ludzkiej natury. Nie jest to podróż z gatunku przyjemnych, ale zdecydowanie polecam Wam w nią wyruszyć.
Ocierająca się o wybitność, monumentalna.
Monumentalna powieść Nasza część nocy Mariany Enriquez to historia pod wieloma względami osobna od tego, co oferuje nam współczesna literatura. Można powiedzieć o tej książce, że to horror, ale to tak, jakby nie powiedzieć nic.
Rozpatrywanie tej książki tylko na poziomie tylko horroru było by krzywdzące, pomijanie w ocenie elementu fantastycznego sprawi, że będzie ona niepełna. Ot, to jeden z tych utworów, który jasno pokazuje, że wszelkie gatunkowe i środowiskowe podziały są bez znaczenia. Liczy się literatura.
Nasza część nocy to kapitalnie utkana powieść o niesamowitej więzi oraz… ciemności. Atmosfera w książce jest niespotykanie duszna, a postaci pokręcone na maksa – potrafią wzbudzić zarówno pogardę, jak i współczucie. Ukazanie rdzennych wierzeń w argentyńskich klimatach, wśród politycznych niepokojów i okrucieństwa, był fenomenalnym pomysłem w sam sobie, a zrealizowanie go przez Marianę Enriquez to po prostu majstersztyk.
Nasza część nocy Mariany Enriquez to horror, w którym najbardziej przerażają wydarzenia nawiązujące do trudnej historii Argentyny. Ręka chwytająca cię za ramię w ciemności jest w porównaniu z nimi zabawna. Choć i takie elementy grozy w tej powieści znajdziemy...
Marianie Enriquez udało się w mistrzowski sposób przenieść do rzeczywistości latynoamerykańskiej wątki występujące dotąd przede wszystkim w literaturze anglosaskiej, bez wątpienia pobrzmiewają tu choćby echa Stephena Kinga (It). Z drugiej strony nie zabrakło w powieści motywów dobrze znanych w jej kręgu kulturowym i literackiej tradycji iberoamerykańskiego realizmu magicznego.
Ta powieść to perła literacka ostatnich dni. Dla koneserów szukających wybitnej literatury.
Mariana Enriquez
Argentyńska pisarka i dziennikarka. Urodzona w Buenos Aires w 1973 roku uznawana jest za jedną z najważniejszych latynoamerykańskich autorek. Debiutowała w 1995 roku. Jej opowiadania ukazywały się w antologiach i czasopismach na całym świecie. Wydany w 2016 roku tom opowiadań To, co utraciłyśmy w ogniu wdarł się na listy bestsellerów w Argentynie i Hiszpanii. Od tamtej pory został przetłumaczony na trzydzieści języków. Jej powieść Nasza część nocy zdobyła jedną z najważniejszych nagród literackich w świecie hiszpańskojęzycznej literatury, Premio Herralde de Novela, a w 2021 r. znalazła się w finale Międzynarodowej Nagrody Bookera za zbiór opowiadań Niebezpieczeństwa palenia w łóżku.
