Sześć powodów by umrzeć

„Jej życie było idealne… A może wszystko w nim było idealnym kłamstwem?” Książka „Sześć powodów by umrzeć” jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością pani Marty Zaborowskiej. Spotkaniem niezwykle udanym i ekscytującym. Wprost nie mogłam się oderwać od tej historii. Z pewnością zostanie ze mną na dłużej. W czwartą rocznicę ślubu Miriam Macharow wychodzi z domu i znika bez śladu. Dosłownie rozpływa się w powietrzu. Nikt nic nie wie, nikt nic nie słyszał. Kiedy bliscy tracą nadzieję na jej odnalezienie na terenie nieczynnej fabryki zostają odnalezione spalone zwłoki kobiety. Czy to może być poszukiwana Miriam? Z biegiem czasu pojawia się coraz więcej nowych pytań na które ciężko znaleźć racjonalną odpowiedź. Do prowadzenia dochodzenia wkracza ekscentryczny śledczy Nauman i funkcjonariuszka Shi Lu. I wtedy zaczyna się jazda bez trzymanki… "Sześć powodów by umrzeć" jest idealnie dopracowanym w każdym szczególe thrillerem. Fabuła wciąga czytelnika w tę zagmatwaną historię już od pierwszych stron. Składa się z krótkich rozdziałów, przedstawia sytuację z punktu widzenia wszystkich bohaterów. Jest przesączona emocjami i niedopowiedzeniami. Poprzez taką narrację pokazane było drugie oblicze każdego z otoczenia Miriam, co dodatkowo podkręcało gęstniejącą z rozdziału na rozdział atmosferę. W poszczególnych momentach podejrzewałam dosłownie wszystkich…. Jakże ja byłam daleka od prawdy! Nic w tej historii nie jest jasne, aż do ostatnich stron. Takie książki lubię najbardziej. Na naszym rodzimym rynku pojawiła się książka, której nie powstydziłby się z pewnością sam Coben. Powinno sięgnąć po nią jak najwięcej czytelników – z pewnością nikt nie będzie zawiedziony. Osobiście mam zamiar przeczytać inne powieści pani Marty, mam nadzieję, że wciągną mnie tak jak „Sześć powodów by umrzeć”.

Czy można znaleźć #sześćpowodówbyumrzeć ? @martazaborowska_worldofwords pokusiła się o wejście w zabawę z tą tezą. To, że dochodzi do zaginięcia Miriam w czwartą rocznicę jej ślubu z Konradem, to tylko wierzchołek góry lodowej, to ziarenko piasku na plaży... W tej powieści w pełni poczułam co to znaczy ,,im głębiej w las, tym więcej drzew". Atmosfera gęstniała tu ze strony na stronę. Pojawiały się nowe wątki, a to co wydawało mi się jasne i klarowne, skutecznie zostawało rozmywane. Do tego prowadzenie wieloosobowej narracji, które nieźle dodatkowo namieszało. Każdy z bohaterów powoli, z lekką niechęcią pokazywał nam swoje drugie oblicze. Czasami czułam się wręcz oszukana, że jak to, on/a faktycznie tak myśli, robi? A Miriam? Kobieta zagadka? Pokrzywdzona żona? Psychopatka? Zdanie o niej zmieniałam tak szybko, jak potrafi zmienić się zielone na pomarańczowe gdy zbliżam się do świateł (ach ta złośliwość rzeczy martwych