Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi na świecie

Poprzednie książki Christophera Berry-Dee przypadły mi do gustu, choć Rozmowy z seryjnymi morderczyniami były słabą pozycją. Jednak nie lubię rezygnować z twórczości danego autora po jednej wpadce i z tego też powodu postanowiłam sięgnąć po kolejny tytuł z tego cyklu. Akurat, aktualnie trwa maraton czytelniczy z książkami wydawnictwa Czarna Owca, więc miałam motywację do sięgnięcia po tę książkę. Czy była to dobra lektura? O tym w recenzji. Autor tym razem zabiera nas, czytelników, w stronę prawdziwej otchłani zła. W książce przybliża nam historie pięciu najgorszych i najstraszniejszych morderców, o których czytanie sprawiło mi pewną trudność. Każda z tych historii budzi grozę i pewnego rodzaju niepokój - bo co, jeżeli wśród naszych bliskich również jest taka osoba? Powiem Wam szczerze, że do tej pozycji podchodziłam z dużym dystansem. Nie chciałam powtórki z rozrywki, kiedy to podczas czytania poprzedniej książki autora poczułam zdecydowane znużenie i rozczarowanie. Na szczęście i trochę o dziwo, po rozpoczęciu lektury i przebyciu kilku stron - naprawdę się wciągnęłam. Pierwszy z opisywanych morderców okazał się prawdziwym potworem i czytanie o jego przewinieniach momentami wzbudzało we mnie prawdziwy niepokój. Kolejne dwie sylwetki okazały się równie ciekawie i wciągająco przedstawione: autor zrezygnował tu z suchych faktów, a wprowadził kilka naprawdę ciekawych elementów, jak np. biogram jednego z morderców, który opisywał sam siebie. Jednak dalej nie było już tak kolorowo i ostatnie dwie osoby, które przedstawił na stronach książki Berry-Dee, już mnie tak nie zainteresowały. Ostatni morderca wymieniony w pozycji już tak bardzo mnie znużył, że nie jestem w stanie przypomnieć sobie bardziej szczegółowych informacji na jego temat. O dziwo jednak, Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi na świecie to pozycja o wiele lepsza niż poprzednie, jakie czytałam tego autora. Tutaj dostałam dużo informacji, szczegółowe i ciekawie przedstawione sylwetki różnych zbrodniarzy, więc ogólnie mogę powiedzieć, że książka ta zasługuje na naprawdę dobrą ocenę. Może nie jest to książka idealna, ale z chęcią będę trzymać ją na półce i z pewnością będę ją polecać innym miłośnikom kryminałów i reportaży kryminalnych. Jeżeli więc należycie do tej grupy czytelników i szalenie ciekawią Was różne sprawy kryminalne lub ogólnie: sylwetki morderców, to zdecydowanie mogę Wam polecić ten właśnie tytuł autorstwa Christophera Berry-Dee. Być może i Wam ta książka przypadnie do gustu i będziecie chcieli poznać inne pozycje autora.

Christopher Berry-Dee powraca, by przybliżyć nam kolejnych okrutnych zbrodniarzy. Analizuje ich życie, wytyka kłamstwa, a najchętniej wyjaśnia motywy, które nimi kierowały. Sięga do wywiadów, które przyszło mu przeprowadzić i do dowodów, które zostały mu udostępnione. Poświęca swój czas, by zagłębić się w świat okrutnych zbrodni. Co ma dla nas tym razem? Głównie przestępców seksualnych. Ludzi, którzy swoje nieprzejemne dzieciństwo odreagowywali gwałtami. Autor oczywiście ich nie usprawiedliwia, ale przedstawia błędy wychowawcze, które były pierwszym krokiem w stronę zbrodni. Nieprawidłowe relacje z rodzicami w pierwszych latach życia i często doświadczanie przemocy seksualnej, mogą zniszczyć moralność człowieka już na zawsze. Berry-Dee przedstawia nam kolejne osoby i opowiada, jak wyglądało ich życie. Od narodzin do chwili, gdy ich jedynym domem stało się więzienie. Pierwsza historia opowiada losy Johna Gacy'ego, który gwałcił i mordował młodych chłopców. Jak dla mnie okazała się zbyt mało dokładna. Tak, jakby autor nie chciał zdradzić nam szczegółów, podczas gdy w kolejnych przypadkach nie miał takich oporów. Sprawiło to, że przez pierwszy rozdział przeszłam bez silnych uczuć, które towarzyszyły mi dalej. Największe wrażenie wywarła na mnie część mówiąca o Kennethie Bianchi oraz Johnie Cannan. Obaj w brutalny sposób gwałcili kobiety i lubili je mordować. Sprawiało im to satysfakcję. Byli urodzonymi kłamcami. Te rozdziały były mocne i naprawdę dobre. Oprocz tych trzech przestępców mamy również dwójkę, która bardzo odstaje od reszty i nie jestem pewna, czemu znaleźli się akurat w części zatytułowanej „najgorsi na świecie". William Heires to mężczyzna skazany za przestępstwo, którego możliwe że nie popełnił. Nie wierzy w to Berry-Dee i nie wierzy w to czytelnik, gdy informacje zostaną podane w taki sposób. Tak samo jak nie pasuje mi tutaj opowieść o Patrici Wright. Kobiecie, która została skazana za morderstwo swojego byłego męża, by zyskać pieniądze z ubezpieczenia. Autor na prośbę siostry morderczyni, zgadza się przeanalizować całą sprawę na nowo i jest to szalenie interesujące, ale czy szybkie zabójstwo nożem jednego mężczyzny jest „najgorsze"? Cała książka jest interesująca i jeśli kogokolwiek ciekawią tego typu tematy, to zdecydowanie odnajdzie się w serii tworzonej przez Christophera Berry-Dee. Ja zostałam pochłonięta przez jego opowieści i niekiedy naprawdę nie potrafiłam się oderwać od lektury.