Co nam mówi niebo

Dziewięcioletni William ma spędzić tydzień wakacji u ciotki swojej mamy. To jedyna ich rodzina, kobieta jest samotna, ma opinię nieprzystępnej i zdziwaczałej. Szalona ciotka i jej osobliwy dom, o tak kobieta zbiera różne przedmioty, jej mieszkanie to muzeum osobliwości, totalny chaos. Chłopiec obawia się, że będzie się strasznie nudził, z ciotką której nie zna, uważa, że to będzie stracony czas. Jednak wkrótce przekona się, że jest zupełnie inaczej! A czas, który miał być zmarnowany, okazuje się prawdziwie naukowym tygodniem. William wręcz będzie żałował, że tak szybko mijają dni, z obawą będzie odliczał do przyjazdu mamy, martwiąc się, czy zdąży wszystkiego się dowiedzieć! Niezwykła ciocia bowiem, jest skarbnicą wiedzy o astronomii. Wraz z bohaterami tej książki cofamy się w czasie o prawie 500 lat. Dowiemy się, jak ważna jest obserwacja nieba, ile my zawdzięczamy naszym przodkom, którzy interesowali się niebem, oraz zapisywali swoje obserwacje. Każde odkrycie, wynalazek dawało początek kolejnym. Przez setki lat kolejni naukowcy mogli kontynuować dzieło przodków, rozwijać lub dowodzić, że tamci się mylili, mając coraz to nowsze, ulepszone narzędzia. Obserwacja nieba na przestrzeni wieków sprawiła, że wiemy tak dużo o naszej planecie i kosmosie. Pomocna w tym była matematyka- koło, trójkąt, twierdzenie Pitagorasa i instrumenty, dzięki którym można było obliczyć odległości. W książce poznajemy te ciekawostki zgodnie z chronologicznym porządkiem, co mi bardzo się podoba. Przybliża postacie Mikołaja Kopernika, Tycho i Sophie Brahe, Johannesa Keplera, Galileusza, Ole Romera, oraz Isaaca Newtona, i ich wkład w odkrywanie świata. W tamtych czasach niestety kobiety nie miały prawa głosu, nie było więc kobiet naukowców. A i mężczyźni musieli się pilnować w głoszeniu swojego zdania, gdyż Kościół był najważniejszy, nie można było podważać wiary Kościoła. Głoszenie herezji groziło więzieniem lub śmiercią. Przerażające. "[...] można było skazać kogoś na śmierć albo wsadzić do więzienia tylko dlatego, że miało się inne zdanie co do tego, jak wygląda niebo". Wyjaśniono też pojęcia- długość i szerokość geograficzna, planety i ich księżyce, ich ruch, gwiazdy, soczewki, lunety, dzięki którym możemy zobaczyć księżyc, przenikanie światła, siła ciężkości. A co wspólnego ma z tym muzyka? Bardzo podobają mi się wstawione kartki - przedstawiające naukowców, ich wizerunki oraz podsumowanie ich dokonań. Na końcu książki przydatny słowniczek pojęć. "Co nam mówi niebo" to skarbnica wiedzy, przekazana w przystępny sposób. Warto jednak poświęcić więcej czasu na lekturę, gdyż nadmiar informacji może przytłoczyć. To pozycja raczej dla starszego czytelnika, a najlepiej czytać z dorosłym. To tytuł, na który warto zwrócić uwagę, piękne wydanie w twardej oprawie, duży format, ponad 250 stron, ładne ilustracje i wstążeczka do zaznaczania gdzie skończyliśmy czytać. Polecam! Idealna na prezent.

Wpatrzeni w niebo. Głód wiedzy i ciekawość świata to motor działania, który pcha umysły do zgłębiania dziedzin, mogących ów głód nasycić i zaspokoić. Ciekawość świata to wielka zaleta, którą warto wzmacniać, pielęgnować i uskuteczniać już od najmłodszych lat. Autorzy tacy jak Gertrude Kiel dobrze to rozumieją - jej wydana niedawno w ramach imprintu ToTamto książka pt. "Co nam mówi niebo. Opowieść o wszechświecie i tych, którzy go badali" to fascynująca podróż przez kosmos i świat nauki, która dla złaknionych wiedzy młodych umysłów jest jak najwspanialsza uczta. William to dziewięciolatek, który ma wszystkiego dość. Są wakacje, jego rodzice muszą pracować, a on został wysłany do zrzędliwej ciotki, która nie lubi dzieci. Jednak szalona ciotka wie co nieco o… astronomii. Dzięki temu zapowiadający się straszliwie tydzień zmienia się w pasjonującą przygodę wypełnioną opowieściami o grawitacji, gwiazdach, kosmosie, Galileuszu, Koperniku i innych sławnych naukowcach. Kosmos, Układ Słoneczny, planety, astronautyka – wszystko to są fascynujące tematy, które jednakże osnute są mgiełką tajemnicy… Nie wiadomo przecież tak do końca wszystkiego na ten temat. Wszystkiego na pewno nie mogą także wiedzieć najmłodsi, których ta tematyka fascynuje i ciekawi. Na szczęście na pomoc może przyjść nam tutaj (choć trochę) niniejsza książka. "Co nam mówi niebo..." to przepiękna, baśniowa opowieść, w której historia stworzona pod dzieci przeplata się z rzeczowymi faktami - w efekcie po w trakcie lektury dowiemy się co nieco na temat kosmicznych odległości, na temat Słońca, a także w kwestii oglądanych przez nas na nocnym niebie gwiazdozbiorów oraz co nieco na temat wielkich postaci ze świata nauki, których wielką pasją było obserwowanie nieba. Wszystko to oczywiście w towarzystwie Williama, dla którego pobyt u cioci wcale nie okazał się tak zły, jak na to wyglądało! Niniejsza książka jest dla historii astronomii tym, czym "Świat Zofii" dla filozofii. Książka przybliża skomplikowane zagadnienia w zrozumiały i atrakcyjny sposób. Wraz z Williamem dzieci uczą się o Ziemi i jej miejscu we wszechświecie. Dowiadują się, jak na przestrzeni wieków zmieniały się koncepcje na ten temat i którzy naukowcy mieli na to największy wpływ, jakich narzędzi używali do badań i jak dokonali swoich odkryć. Książka jest pełna fascynujących opowieści, które inspirują i poszerzają horyzonty w niezwykle wciągający sposób. Pozycje takie jak ta mają szansę - i nie jest to kokieteria - przekonać dzieciaki do świata nauki i do szeroko pojętych nauk ścisłych. Serio. Atrakcyjne i przemawiające do wyobraźni przedstawienie jakiegoś zagadnienia zawsze przyciąga czytelnika. Ta pozycja spełnia te kryteria - zdecydowanie ma ona w sobie to "coś". Czarna Owca, ToTamto - dziękuję. #conammówiniebo #opowieśćowszechświecieitychktórzygobadali #gertrudekiel #astronomia #historiaastronomii #kosmos #wszechświat #nauka #totamto #czarnaowca #dladzieci #ksiazkidladzieci #forkids #booksforkids #cosnapolce #bookstagram #bookreview #bookstagramkids #bookstagrampolska #recommendedbooks