Szachy pod wulkanem
Zaginiony pisarz Franz J. Lunde pozostawia po sobie niedokończoną powieść pod tytułem Ostatnie dni i śmierć literata. Tekst, który zdaje się niepokojącym obrazem własnych doświadczeń Lundego, trafia w ręce komisarza Gunnara Barbarottiego.
Barbarotti zagłębia się w to niechętnie – ma ważniejsze sprawy na głowie, a na świecie właśnie wybucha pandemia. W świecie pisania najwyraźniej jednak dzieją się dziwne rzeczy. Czemu Lunden opisuje morderstwo doskonałe tak, jakby w nim uczestniczył? I dlaczego określa swoje alter ego narcyzem i psychopatą?
Literacka zagadka będzie musiała zaczekać na swoje mroczne wyjaśnienie…
Håkan Nesser (ur. 1950) to jeden z najbardziej znanych szwedzkich twórców kryminałów. Zadebiutował w 1988 roku powieścią Choreograf. Największą popularność przyniósł mu jednak cykl powieści kryminalnych o komisarzu Van Veeterenie. Po raz pierwszy bohater ten pojawił się w wydanej w 1993 roku książce Nieszczelna sieć, która polską premierę miała w 2012 roku. Innym znanym cyklem kryminalnym Nessera jest seria z inspektorem Gunnarem Barbarottim i jego partnerką Evą Backman, której Szachy pod wulkanem są siódmym tomem.
Håkan Nesser
Jeden z najbardziej znanych szwedzkich twórców kryminałów, autor wielu powieści i opowiadań. Urodził się i wychował w mieście Kumla w środkowej Szwecji, jednak większość dorosłego życia spędził w Uppsali, gdzie do 1998 roku pracował jako nauczyciel, dopóki nie zaczął utrzymywać się z pisania. W 2006 roku wraz z rodziną przeniósł się do Greenwich Village w Nowym Jorku, a po dwóch latach przeprowadził się do Londynu.
Zadebiutował w 1988 roku powieścią Choreograf. Największą popularność przyniósł mu jednak składający się z dziesięciu części cykl powieści kryminalnych o komisarzu Van Veeterenie. Po raz pierwszy bohater ten pojawił się w wydanej w 1993 roku książce Nieszczelna sieć, która polską premierę miała w 2012 roku. Akcja tej powieści i wielu następnych toczy się w fikcyjnym mieście Maardam, w bliżej nieokreślonym kraju europejskim. Niderlandzkie nazwy sugerują jednak, iż wzorem do stworzenia wizji tego kraju mogła być Holandia lub Belgia.
Innym znanym cyklem kryminalnym Nessera jest wydana w latach 2006-2012 pięcioczęściowa seria z inspektorem Gunnarem Barbarottim.
Powieści Nessera często były wykorzystywane przy tworzeniu scenariuszy filmowych. Między innymi na podstawie książki Kim Novak nigdy nie wykąpała się w jeziorze Genezaret w 2005 roku powstał film fabularny, natomiast powieści z serii, w której bohaterem jest Van Veeteren stały się podstawą serialu, zrealizowanego przez szwedzkie telewizje.
Nakładem Wydawnictwa Czarna Owca w Polsce ukazały się:
2006 – Kim Novak nigdy nie wykąpała się w jeziorze Genezaret
2007 – Karambol
2011 – Człowiek bez psa, Drugie życie pana Roosa cz. I oraz Całkiem inna historia cz.I
2012 – Punkt Borkmana, Samotni cz. I oraz Nieszczelna sieć
2013 – Rzeźniczka z Małej Birmy, Powrót, Kobieta ze znamieniem oraz Komisarz i cisza
2014 – Sprawa Münstera, Sprawa Ewy Moreno oraz Jaskółka, kot, róża, śmierć
2015 – Sprawa G
2020 – Stowarzyszenie leworęcznych
„Szachy pod wulkanem” Håkana Nessera to siódmy tom serii o inspektorze Gunnarze Barbarottim. Mnie do książki przyciągnął jej opis, autor i cykl były mi kompletnie nieznane, ale przyznam, że w niczym to nie przeszkadzało – ani razu podczas lektury nie odczułam, że czegoś mi brakuje, że nie mam jakiejś wiedzy z przeszłości postaci. Już samo to dowodzi, jak świetnie książka jest zbudowana, prawda? Historia skupia się na zaginięciu literatów, przez co świat pisarski, wydawniczy i czytelniczy jest tu bardzo bliski, co dla fanów literatury zawsze jest dużym atutem powieści. Tu dodatkowo w tekst wplecione są fragmenty powieści jednej z postaci i pamiętnika drugiej, przez co pojawia się temat granicy pomiędzy fikcją literacką i rzeczywistością. Intryga zbudowana jest na zasadzie klasycznej, toczy się spokojnie, skupia się na przepytywaniu świadków i dedukcji, a delikatny humor wpleciony w kwestie inspektora Barbarottiego nadają lekturze lekkości. Tempo akcji jest przyjemnie wolne, a postacie są pełne – uwaga skupiona jest nie tylko na śledztwie, ale i na ich osobistych przemyśleniach. Książkę czyta się znakomicie, styl napawa spokojem i pozytywnym, stoickim podejściem. To coś dla wszystkich, którzy lubią dobre powieści detektywistyczne, w których nie trzeba morza krwi, by dobrze się bawić. Gorąco polecam!
tom w cyklu: tom 1
tom w cyklu: tom 2
tom w cyklu: tom 3
tom w cyklu: tom 4
tom w cyklu: tom 5
tom w cyklu: Tom 6
tom w cyklu: tom 6
tom w cyklu: tom 1
